Elegast is van jongs af aan door zijn ouders op straat gegooid. Hij heeft al heel veel gezien van het leven. Maar op een gegeven moment werd hij de één na de ander kindertehuis zo zat dat hij op z'n zeventiende weer terugging naar het 'straatleven'
Het straatleven kon hij aan het begin makkelijk aan, hij had genoeg geld en kleren om de eerste paar weken op straat door te brengen. Langzamerhand braken de koude winterdagen aan, alles in de supermarkten werd duurder en Elegast kwam er meer als een zwerver uit te zien dan als een beschaafd jongen. Elegast overwoog zelfs om zich bij de politie te melden zodat hij weer naar één van de vele tehuizen kon, maar zo wilde hij niet meer leven. Uiteindelijk besluit hij het leven op straat te behouden.
Velen jaren later is Elegast een professionele dief geworden in het stelen van geld in Rotterdam. Hij breekt huizen in, hij steelt tasjes, hij steelt bankpasjes, maar nog nooit heeft iemand hem opgepakt. Het is de enigste manier om te overleven denkt hij. Maar er is wel een regel die hij toepast op zichzelf. Alleen mensen die al genoeg hebben worden overvallen door hem. Op een dag besluit hij een overval te plegen in het grootste huis die er in Rotterdam is. Wie daar woont weet niemand.
Hij verzint een list om binnen te komen. Wanneer hij dan binnen is, ziet hij dat er een groep terroristen bezig is met het in elkaar leggen van bommen. Elegast schrikt zich dood en vraagt zich af wat hij moet doen. Na vele scenario's in zijn hoofd te hebben afgespeeld, overweegt hij om naar de politie te gaan en daar biecht hij alles op. De politie geloofde hem niet maar ging voor de zekerheid toch mee met Elegast naar het huis. Daar zien ze dat hij helemaal gelijk had. Hij kreeg een hele grote beloning op één voorwaarde; Dat hij alles zou terugbetalen aan de mensen van wie hij gestolen heeft.
Elegast woont nu in het grootste huis van Rotterdam en heeft een baan bij de politie.
