dinsdag 29 december 2015

Klas 5: Leesgroep

Leesgroep bij het boek Grip van Stephan Enter
We waren allemaal best positief over het boek. In het verhaal gaat het over gebeurtenissen die je kunt zien als een diepere betekenis over keuzes in het leven. Dit maakte het verhaal veel interessanter dan het leek. Samen hebben we een aantal gebeurtenissen kunnen koppelen aan vroegere keuzes in het leven voor Paul, Vincent en Martin. Het verhaal bleek uiteindelijk interessanter dan we hadden verwacht.

De titel ‘Grip’ staat voor de grip in het leven. Over de keuzes die je in het leven moet maken en hierdoor de ‘grip’ over je eigen leven bepaalt. Maar natuurlijk past de titel ook goed bij het boek omdat het alpinisten waren. We vinden de titel erg sterk omdat je verwacht dat de titel letterlijk wordt bedoeld, maar aan het eind van het verhaal begrijp je dat dit ook figuurlijk wordt bedoeld.
Over Lotte Greve krijgen we niet heel veel te weten in het verhaal. Althans, ze is geen verteller in het boek. Toch gaat een groot deel in het boek over haar, omdat de keuzes van de mannen en daarbij de grip op hun leven ook betrekking op haar hebben. Eerst bekent ze haar liefde aan Vincent, die haar afwijst. Aangezien Lotte een fel personage is, wordt ze boos en zegt ze dat ze met de eerste de beste man zal trouwen. Dit wordt dan Martin. Wij denken dat het huwelijk tussen Martin en Lotte daarom niet liefdevol is. Deze keuze heeft ook nog te maken met haar val in een bergspleet, waar Paul haar redt. Lotte laat Paul beloven dat het een ongeluk was geweest, hierdoor weet je als lezer dat het geen ongeluk was en daarom denken wij dat het misschien wel een zelfmoordpoging was. Dit is een open plek, je krijgt het verder niet te weten in het boek.
Vincent Voogd is de ‘vrije’ persoon. Hij wees Lotte af omdat hij wist dat hij niet gebonden kon zijn aan een huwelijk. Het valt op in het verhaal dat Vincent zichzelf niet zo hoog heeft zitten, aangezien hij de tijd in Japan helemaal niet leuk vond terwijl Paul en Martin juist om het ‘vrije’ leventje van Martin en daarbij zijn tijd in Japan zo tegen hem op keken.
Martin Greve komt uit een ander milieu dan de andere drie klimmers. Martin hoort er ook niet helemaal bij. Martin doet wel zijn best in de maatschappij en hij woont nu samen met Lotte en ze hebben een dochter Fiona.
Paul van Woerden heeft eigenlijk het minst te maken met de keuze over Lotte. Er wordt niet veel bekend gemaakt over zijn relaties. Zijn familie is een rijke familie en hij beheert een trustfonds. Hij kijkt wel op tegen Vincent. Paul en Vincent kijken beide neer op Martin, maar tegelijkertijd kijk Paul wel weer op tegen Vincent.
Het verhaal speelt zich het meest af in Wales. De herinneringen van twintig jaar geleden speelden zich echter af op Lofoten.

We konden verschillende thema’s uit het boek halen. Als allereerste gaat het over geluk/ de keuzes in het leven naar geluk. Een goed voorbeeld hiervan is als Vincent de berg gaat beklimmen en niet vooruit kijkt. Dit kun je koppelen aan de afwijzing tegenover Lotte. Was het wel de juiste keuze ? Ook vinden we vriendschap één van de belangrijkste motieven omdat elk persoon de vriendschap anders bekijkt.
We vinden het een goed boek omdat gebeurtenissen op die dag worden gekoppeld aan de herinneringen van twintig jaar geleden. Wat we minder aan het boek vinden is dat we meer van Lotte hadden willen horen, maar aan de andere kant is deze gebrekkige informatie misschien juist wel de open plek in het boek die het spannend maakt.
Het proces van discussie verliep in mijn ogen erg goed. Tijdens de discussie kon iedereen haar eigen mening vertellen zonder dat er iemand afgebroken werd tijdens haar verhaal. 

Persoonlijke conclusie
Over het algemeen hadden we allemaal dezelfde kijk op onze boeken, en als iemand dan net iets anders zei dan dat ik in gedachten had, vroeg ik ernaar hoe zij dan op die mening kwam. En eigenlijk kon ik mezelf dan ook inleven in de meningen die de ander zei. En zo heb ik geleerd dat iedereen een eigen mening kan vormen en iedereen een verhaal anders kan interpreteren en dat dat heel erg gebaseerd is op eigen normen en waarden. En hoewel meningen anders kunnen zijn ze zijn nooit fout.
Het boek die wij gelezen hadden, had niveau 4. Ik kon hier goed mee overweg, ik vond het erg leuk om te lezen en niet moeilijk. En de volgende keer wil ik er misschien een stapje bovenop zetten en niveau 5 gaan lezen. En hoewel ik vind dat Stephan Enter mooie boeken schrijft, wil ik toch het liefst een boek van een ander schrijver lezen. Dit wil ik, omdat ik denk dat het interessant en goed is om boeken van verschillende schrijvers te lezen.





zondag 27 december 2015

Klas 6: Leesverslag: De kleine Johannes

Algemene informatie
Frederik van Eeden, De kleine Johannes
Amsterdam, 1887
151 pagina's
Genre: autobiografisch verhaal in sprookjesvorm

Samenvatting
Johannes woont in een oud huis met een grote tuin. Als hij gaat wandelen met zijn vader stelt hij veel vragen over het leven. Thuis bidt Johannes vaak om een wonder, hij weet dat het er ooit van zal komen. Als Johannes met zijn hond Presto in een boot op de vijver drijft ziet hij een grote blauwe libel die als hij beter kijkt verandert in een elf. De elf is Windenkind. Hij wil de vriend van Johannes worden, maar nooit mag hij zijn naam aan de mensen vertellen. Door een kus van Windekind wordt Johannes net zo groot als hem. Windekind laat Johannes allerlei wonderen van de natuur zien. Ze gaan naar de krekels en naar de konijnen. Van de elfenkoning Oberon krijgt Johannes een gouden sleuteltje die op een kistje met schatten past. Johannes valt in slaap en wordt weer groot. De volgende dag gaat Presto de hond op zoek naar zijn baasje, deze vindt hem op een heuvel slapend. Johannes denkt dat hij gedroomd heeft maar ziet dan het sleuteltje in zijn hand. Na drie weken wil Johannes Windekind zien en een duif geeft hem een veertje waardoor hij kan vliegen. De duiven brengen hem weer naar Windekind. Nu gaan ze samen naar de mieren die zichzelf Vredemieren noemen. Eigenlijk zijn alle mieren roof- en moordzuchtig. Doordat Windekind vertelt over de verschrikkelijke mensen wil Johannes bij Windekind blijven. Johannes gaat met Windekind naar de kabouters. Wistik is de wijste kabouter hij beheert van alle dieren de “waarheidsboekjes”. Johannes vraagt hem of er een boekje is waar de echte waarheid in staat. Johannes wil het boekje gaan zoeken, Windekind raadt het hem af. Windekind vertelt dat Wistik al veel mensen naar het boekje heeft laten zoeken en dat geen een het gevonden heeft. Johannes wil niet luisteren en het toch gaan zoeken, Windekind verlaat hem dan. Johannes dwaalt verdrietig door het bos. Hij komt uiteindelijk bij een aardige tuinman, daar mag hij blijven gedurende de winter. De tuinman verteld hem uit de Bijbel, maar volgens Johannes kan die niet het “ware boekje” zijn. Als het lente wordt ontmoet Johannes een blond meisje. Ze heet Robinetta en wordt altijd gevolgd door een roodborstje. Robinetta denkt te weten waar het boekje van Johannes is. Robinetta’s vader laat hem de Bijbel zien, maar Johannes is teleurgesteld en zegt dat het niet het ware boekje is. Dan wordt Robinetta’s vader boos en hij mag Robinetta nooit meer zien. Johannes loopt weg en komt Pluizer tegen. Pluizer zegt dat Windekind niet bestaat en alleen de mensen echt zijn. Johannes blijft bij Pluizer. Bij Pluizer ontmoet Johannes Hein, de dood. Pluizer brengt Johannes in de leer bij dokter Cijfer. Dokter Cijfer wil Johannes wel helpen met het boekje maar dan moet hij niet klein en teerhartig zijn. Johannes ziet de armoede en ellende van het mensenbestaan. Samen met Pluizer gaat hij naar een dansfeest, daar laat Pluizer de ijdelheid en verveling zien achter de feestende mensen. Dan geeft Pluizer een rondleiding in het kerkhof, deze vind een halve eeuw later plaats. Een worm gaat hen voor door allemaal graven. Ze eindigen bij het graf van Johannes daar valt hij flauw. De volgende ochtend gaat Johannes naar dokter Cijfer en begint met leren. Dokter Cijfer laat niet toe dan Johannes ook maar iets bewonderd, dat is ondoelmatig vindt hij. Johannes begint steeds minder naar Windekind en Robinetta te verlangen. Johannes voelt zich helemaal hulpeloos. Pluizer zegt dat Johannes het sleuteltje moet vergeten en net zo moet worden als dokter Cijfer. Als het weer voorjaar wordt verlangt Johannes naar de duinen bij zijn huis. Hij gaat naar de duinen als zijn vader op sterven ligt. Als zijn vader overleden is en Pluizer hem wil opensnijden voor onderzoek komt Johannes voor het eerst in verzet. Hij wordt kwaad en Pluizer verdwijnt. Bij het sterfbed zit Hein, die prijst hem voor het verzet. Johannes is helemaal alleen en wil met Hein mee, maar het is nog niet zijn tijd. Johannes hield van mensen terwijl hij het zelf niet wist. Buiten ziet Johannes Windekind met het sleuteltje, hij rent hem achterna. Op het strand aangekomen ziet Johannes Windekind met Hein in een boot zitten, van de andere kant komt een mens aangelopen. De mens geeft hem de kans te kiezen tussen, de boot die naar het Grote Licht gaat of om met hem mee te gaan naar de mensheid. Johannes pakt de mens bij de hand en gaat met hem mee. 

Verwachtingen
Toen mij dat boek werd aangeraden, vroeg ik mij af of het niet te sprookjesachtig zou zijn. Ik hou daar namelijk niet zoveel van. Ik betwijfelde het maar of ik het boek wel interessant zou vinden om het helemaal uit te lezen. Maar ik had er eigenlijk nog geen negatieve meningen over gehoord dus het was niet zo dat ik geen verwachtingen had. Maar ik had niet al te hoge verwachtingen.

Motieven en Thema
Het thema voor mij in dit boek is ontwikkeling, het geestelijk opgroeien van een kleine jongen naar een volwassen man.

motieven in dit boek zijn:
- geluk
- dood
- kindertijd
- pubertijd
- gouden sleuteltje


Beoordeling
Frederik van Eeden gebruikt soms wat lange zinnen, echter is het boek wel goed te lezen. Soms komen er oud-Nederlandse woorden in voor, wat het tekst een beetje oubollig maakt, maar het is zeker niet een moeilijk boek. Je leest vooral veel dialogen in het boek.

Ruimte
Het verhaal speelt zich grotendeels af in het insectenrijk, maar ook in Johannes kamer en in de stad. In het verhaal speelt het ruimte eigenlijk een grote rol. Want aan het begin is Johannes in het zogenaamd Paradijs en wanneer Johannes een volwassen man is geworden, bevindt hij zich in de duinen en dit kan gezien worden als een soort gevangenis.

Tijd
Het verhaal is niet chronologisch. 

Eindoordeel
Het boek vond ik leuker dan verwacht. Dat maakte het lezen van het boek een stuk interessanter. Ik denk dat ik het boek ook vooral erg leuk vond, omdat het verhaal een diepere betekenis bevatte waarbij ik aan het begin helemaal niet bij stil stond. Ja, dit boek is zeker een aanrader als je van een beetje fantasie houdt, maar ook als je van boeken houdt wat je aan het denken zal laten zetten.


















woensdag 18 november 2015

Klas 6: Stromingsboek

Algemene informatie:
Louis Couperus, Noodlot
Amsterdam, 1890
158 pagina's
Psychologische roman

Samenvatting 
Frank komt op een koude avond thuis en ziet een tengere man voor hem komen die zich voorstelt als Robert van Maeren. Frank herkent hem als een oude vriend uit zijn jeugd in Nederland, het was Bertie! De man vraagt met bevende stem of hij die nacht bij Frank kan blijven. Als ze binnen zijn verteld Bertie over zijn zwervers leven in Amerika en hoe hij alles heeft verloren. Frank is een goed mens en houdt van Berties zachte fluweel karakter en beloofd dat hij net zolang bij hem mag blijven tot hij een betere betrekking heeft gevonden. Bertie blijft maanden bij Frank die van zijn aanwezigheid geniet. Bertie heeft zich helemaal opgedost met Franks spullen. Hij begeeft zich onder Franks gezelschap. Hij is hem eeuwig dankbaar.
Dan gaan ze op vakantie naar Noorwegen. Daar ontmoeten Frank en Bertie de oude heer Archibald met zijn dochter Eve. Frank maakt veel wandelingen met Eve. Hij houdt van haar lichte gemoed en haar eigen mening over alles. Ze gaan ieder weer terug naar huis.
Terug in Londen gaat Frank op bezoek bij Eve en Sir Archibald. Frank is verliefd geworden op Eve. Bertie vindt het verschrikkelijk omdat hij weet dat als ze gaan trouwen hij niet meer van Franks weelde kan genieten en zelf weer moet gaan ploeteren. Hij probeert met zijn katachtige fluweel karakter heel stilletjes en heel overwogen twijfeling in Eve te scheppen. Als zij een keer met zijn drieën uit gaan tikt Bertie een oude vriendin op de schouder en zegt daar is Frank. Ze zegt dan hè Frank oude schat van me. Eve schrikt en haar twijfel of Frank echt van haar houdt groeit. Bertie speelt zijn listig spel en het noodlot hielp. Eve vraagt aan Frank of er een ander in het spel is. Frank vertelt haar dat het niet zo is. Toch brengt Bertie nog meer twijfel. Eve vraagt haar vader of hij met Frank wil gaan praten. Maar hij vindt het allemaal onzin. Dus moet Eve het zelf vragen. Frank raakt buiten zich zelf en gooit haar van zich af op een bank. Eve gaat weg. Frank heeft veel leed en schrijft een spijtbrief maar krijgt van de 3 brieven geen weer woord omdat Bertie de brieven aan Eve onderschep had. Bertie zegt dat ze maar weg uit Londen (van Eve) moeten gaan en gaan zwerven.
Ze komen in Holland waar Bertie Eve op het strand ziet. Zijn hersens willen weer nieuwe katachtige bedreigingen bedenken. Maar hij denkt het moet het noodlot zijn dat ze elkaar zullen ontmoeten. Een dag later ontmoetten Frank en Eve elkaar. Ze geven elkaar vergiffenis. Frank komt er dan achter dat de brieven nooit zijn aangekomen. De knecht die omgekocht was door Bertie vertelt alles. Frank gaat woedend naar Bertie toe. Bertie weent bitter en vraagt vergiffenis en verteld waarom hij alles gedaan heeft. Maar Frank luistert niet. Bertie voelt een minachting in zijn borst omhoog komen en zegt dat Frank blij moet zijn. Frank barst van woede en springt boven op de tengere Bertie. Hij slaat en schop hem en weet niet wat hij doet. Dan komt Eve binnen en haalt ze uit elkaar. Frank geeft Bertie een schop om op te staan maar hij is dood!
Na Franks gevangenisstraf zoeken Eve en Frank elkaar elke zondag op. Eve wil Frank opvrolijken maar er komt steeds een grotere deken van leed over hen heen. De schim van Bertie, met zijn violet bloedende wanhoopsmasker glijdt over hen heen. Dan zegt Frank dat hij Eve haar ja woord wil teruggeven omdat hij niet wil dat hij haar ongelukkig maakt. Ze wordt panisch van angst en drukt hem tegen zich aan en voelt iets in zijn borst zakje. Een flesje. Ze pak het snel eruit. Zij weet dat het vergif is en smijt het op de grond. Ze zegt dat ze alleen gelukkig met hem kan zijn, maar dat ze zo diep ongelukkig wordt door de sluier die Bertie over hen heen heeft gegooid. Dan zegt Frank dat Bertie gelijk had dat Bertie zich door het noodlot liet leiden. Hij had gelijk, hij had geen wil en Frank ook niet toen hij hem vermoorde. Toen zei Eve zullen we samen in elkaars armen sterven? Eve kijkt spijtig naar het flesje en ziet dat het gebarsten is en niet kapot. Het is het noodlot. Ze neemt snel de helft in en geeft het aan Frank. Hij schreeuwt nee maar het was te laat. Hij neemt nu de andere helft. Terwijl de regen tegen de ramen klettert sterven de twee mensen. Voetstappen naderen de deur en een knorrige stem roept twee maal Eve. Zijn hand draait de deur open.


Verwerkingsvragen
De uitgangspunten van het naturalisme zijn:
- De mens is onvrij, alles wordt bepaald door erfelijkheid, opvoeding en milieu. (Oftewel het determinisme.)
- Alles zo veel mogelijk realistisch weer te geven
- De mens is overgeleverd aan krachten die sterker zijn dan hijzelf (bv. fatalisme: noodlot waaraan met niet kan ontkomen).

In Noodlot staan de hierboven genoemde kenmerken centraal, vooral het fatalisme. Aan de hand van situaties uit de tekst, fragmenten uit de tekst, voorbeelden uit de tekst en citaten zal ik aantonen dat het boek Noodlot tot het naturalisme behoort.

Hier lees je een stukje waaruit je het begrip determinisme kunt afleiden. Bertie is hier zogenaamd onschuldig, omdat het Lot wilde dat hij zo was. Hij is zo geboren, er kan niks aan veranderd worden.
Citaat blz. 75: ‘Het was alles werk der omstandigheden, dacht hij; een mens kon dat alles niet gedaan hebben uit vrije wil…(..) Dat was, omdat het Lot het zo wilde en hem bevooroordeelde; hijzelf was er onschuldig aan…’

Wanneer Bertie Eve en Frank uit elkaar drijft, geeft hij de schuld hiervan aan het noodlot in plaats van zichzelf de schuld te geven. Hiermee wilt de schrijver, Louis Couperus, aangeven dat men geen vrije wil heeft.

Hieronder lees je een citaat waarin de schrijver weer aangeeft dat het alleen de schuld van het noodlot is.
“Maar…was het waarlijk de schuld van Frank, dat hij Eve niet vergeten kon? Neen, neen, dat was alleen de schuld van het Noodlot; niemand had enige schuld aan wat dan ook; alles was de schuld van het Noodlot…” (blz. 96)

Een van de andere punten van het naturalisme is dus dat alles zo veel mogelijk realistisch wordt weergegeven. En Louis Couperus heeft dit punt in het boek verwerkt door een neutrale, alwetende, objectieve verteller te gebruiken. Daarnaast wordt in het boek niet alleen gebeurtenissen verteld, maar ook de gedachtes van de personages worden uitvoerig beschreven.



dinsdag 9 juni 2015

Klas 5: Leesverslag: De Passievrucht


Algemene informatie:
Karel Glastra van Loon, De Passievrucht
Amsterdam, 1999, 52e druk (2012)
240 pagina’s
Psychologische roman

Samenvatting
Armin Minderhout en zijn vriendin Ellen hebben een vruchtbaarheidstest laten doen omdat Ellen zwanger wil worden maar dat niet lukt. Uit deze test komt een schokkende uitslag; Armin blijkt onvruchtbaar te zijn, altijd al. Hij heeft namelijk het syndroom van Klinefelter. Dit op zich is al een schokkende ontdekking, maar wat het nog emotioneler maakt is dat Armin dacht dat hij een zoon had.
Armin kwam Monika voor het eerst tegen in de tram in Amsterdam. Hij was zo brutaal te vragen of hij met haar mee mocht winkelen en zij zei ja. Het klikte en al snel hadden ze een relatie. Samen kregen ze een zoon: Bo. Wanneer Bo drie jaar is overlijdt Monika plotseling aan een hersenvliesontsteking.
Na de ontdekking dat Bo zijn zoon niet kan zijn, besluit Armin op zoek te gaan naar de vader van Bo, de ‘dader’. De eerste verdachte die hij bezoekt is Robbert Hubeek, een ex van Monika. Deze blijkt echter niet te weten dat Monika al tien jaar dood is en valt dus af.
Daarna gaat Armin langs bij de huisarts van Monika om hem op de man af te vragen of hij een seksuele relatie had met Monika. De huisarts ontkent dit en de twee raken in een heftige discussie. Armin verlaat woedend de kamer maar is er wel van overtuigd dat de huisarts geen seks heeft gehad met Monika.
Als laatst bezoekt hij Niko Neerinckx, een oud-collega van Monika. Met een smoes weet hij zich binnen te praten bij de vrouw van Niko en raakt met haar aan de praat. Hij komt onder andere te weten dat de zoon van Niko en zijn vrouw ook Bo heet en wanneer de vrouw hem foto’s laat zien van haar kinderen ziet hij een foto van Monika in het foto-album. Armin is er van overtuigd dat Niko de vader van zijn Bo is en wil hem daarmee confronteren. Ellen, zijn huidige vriendin, weet hem te overtuigen dit niet te doen.
Na de dood van Monika raakt Armin in een depressie en grijpt naar de drank. Voordien werkte hij als corrector voor een wetenschappelijke uitgeverij, maar zijn werkgever stuurde hem naar huis om de dood van Monika te verwerken. Hij zorgt alleen voor Bo en neemt hem vaak mee naar kroeg. Hij zwerft ’s nachts door de straten van Amsterdam met Bo op zijn rug.
In deze periode ziet Armin weinig mensen, behalve de mensen in de kroeg. En behalve Ellen. Ellen was de beste vriendin van Monika en inmiddels ook een goede vriendin van Armin. Af en toe belt Ellen Armin om te vragen hoe het met hem gaat. Er hangt een spanning tussen de twee die te wijten is aan de vrijpartij vlak na de begrafenis van Monika. Dit is niet de enige keer dat Armin en Ellen het bed hebben gedeeld; samen met Monika hebben ze een keer een trio gehad, nog voor de geboorte van Bo. Daarnaast is Armin vreemdgegaan met Ellen, tijdens de zwangerschap van Monika.
Armin en Ellen hebben veel steun bij elkaar groeien steeds meer naar elkaar toe. Ze krijgen een relatie en voeden samen Bo op.
Niet lang na de ontdekking dat Bo zijn zoon niet is, overlijdt de vader van Armin. Armin raakt hierdoor nog meer in de war en gefrustreerd en dit leidt tot geruzie met Ellen. Armin besluit samen met Bo een weekendje naar Ameland te gaan. Ze vissen samen en trekken de natuur in. Het lijkt hen beiden goed te doen. Bo ontmoet een meisje op Ameland en belandt uiteindelijk met haar in bed. Armin raakt hierdoor erg in de war en slaat aan het drinken. Dit loopt er uit de hand en eindigt in een ruzie waarin Armin schreeuwt dat Bo zijn zoon niet is.
Eenmaal weer thuis ontloopt Armin Bo en Ellen. Hij gaat naar het huis van zijn vader om op te ruimen. Hier stuit hij op een briefje van de hand van Monika, gericht aan zijn vader. ‘Ik ben zwanger. M.’ Armin beseft meteen wat dit betekent. Wanneer hij weer thuis komt blijkt Bo een brief gekregen te hebben van Ellen, ook van de hand van Monika. Hierin legt ze Bo uit dat opa eigenlijk zijn vader is. Voor Armin en ook voor Bo begint een moeilijke periode om deze informatie te verwerken.

Verwachtingen:
Nadat mijn zus mij dit boek aanraadde en er zo positief over was, had ik wel erg hoge verwachtingen over dit boek. Ze had mij het eind niet verteld, waardoor ik het boek het liefst zo snel mogelijk in handen had om het helemaal uit te kunnen lezen en om erachter te komen wie nou de vader van Bo was. Ook heb ik gehoord dat het boek verfilmd was, waardoor ik eigenlijk wel bijna wist dat dit een zeer goed boek moest zijn, want anders zou het boek niet verfilmd worden.

motieven en thema:

De hoofdthema in dit boek is voor mij bedrog en wantrouwen, ook wel: geheim. Want eigenlijk speelt het verhaal zich af omdat Monika, Armin bedrogen heeft en zo heeft Armin, Monika ook bedrogen door met haar vriendin vreemd te gaan. En vervolgens als het blijkt dat Bo niet de zoon van Armin is, wantrouwt Armin bijna iedereen terwijl degene die met zijn vrouw in bed heeft gelegen zijn eigen vader was en daarvan had niemand het verwacht. Zo draait het verhaal in dit boek over geheimen die aan het eind van het verhaal onthuld worden.

Een belangrijk motief in dit verhaal vind ik het natuur, want Armin gaat vaak terug naar het natuur om weer rustig te worden. Het lijkt alsof de tijd daar altijd stilstaat.
Daarnaast is het motief vreemdgaan/seks hebben een veelvoorkomend geval. Aan het begin tot en met het eind gaat het hierover, uiteindelijk lees je ook dat Bo seks heeft. De basis van het verhaal gaat eigenlijk ook over de verhouding tussen Monika en de vader van Armin. 
En als laatste vind ik het motief vaderschap in dit boek passen, aangezien de vader van Armin, Armin bedriegt. En als Armin erachter komt dat Bo niet zijn zoon is, zegt hij ook dat hij een vreemde is voor hem. En uiteindelijk gaat het verhaal in het boek om de zoektocht van de vader van Bo.


Beoordeling:
Het boek is geschreven in de eerste persoon enkelvoud, het hele verhaal zie je als het ware uit de ogen van Armin. De verteller laat niet blijken dat hij weet hoe het verhaal eindigt, wat ervoor zorgt dat er een spanning is in het verhaal. Bij de flashbacks is er sprake van een achteraf vertellende 'Armin'. Over het algemeen heeft Karel Glastra van Loon redelijk korte zinnen geschreven en hij heeft geen moeilijke woorden gebruikt. 

Hieronder bevindt zich een citaat uit het boek, ter illustratie.
‘Kan het iemand bij De Kleine Wereld zijn geweest?’ vraag ik ’s avonds aan Ellen.
‘Natuurlijk niet.’ ‘Hoezo natuurlijk niet?’ ‘Wat werkte daar nou aan mannen.’‘Weet ik niet.’

Tijd
Het verhaal speelt zich in de tegenwoordige tijd af, maar samen met de flashbacks bestaat het verhaal in het geheel uit vijftien jaar. Je komt in het verhaal zo veel te weten: vanaf het moment dat Monika en Armin elkaar leren kennen, tot en met dat Bo een tiener is. Het verhaal wordt eigenlijk in grote lijn chronologisch verteld. 

Ruimte
Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Amsterdam. Alle belangrijke personages wonen hier: Armin, Ellen, Bo en vroeger ook Monika. Ook speelt het verhaal voor een klein deel af in Ameland, op het station, in het café en in het huis van Niko, die in Haarlem woont.

Eindoordeel
Over het algemeen vond ik de passievrucht een leuk boek om te lezen. Hoewel ik sommige stukjes wel minder interessant vond, wilde ik toch door blijven lezen. Dus het boek trok wel mijn aandacht. Ik raad jullie dan ook aan om dit boek te gaan lezen, want na het lezen van dit boek zal je stilstaan voordat je iemand vertrouwt en kom je erachter hoe liefde je leven kan beïnvloeden.

zaterdag 6 juni 2015

Klas 5: Romantiek

Max Havelaar van Multatuli is representatief voor de Romantische literatuur.


Multatuli is een bekende Nederlandse schrijver, hij heeft verschillende boeken geschreven. Ik heb als stromingsboek  voor de Romantiek Max Havelaar van Multatuli gelezen. Het boek is heel erg interessant geschreven, het bestaat namelijk uit raamvertellingen met verschillende vertellers. Het boek gaat over Max Havelaar, waarbij Multatuli eigenlijk zichzelf bedoelt. Max Havelaar is in dit boek als assistent-resident in Nederlands Indië. Hij loopt tegen verschillende corrupte zaken aan, en hier probeert hij dan ook tegen te vechten.

Romantiek was eigenlijk een stroming in de westerse cultuur. Deze stroming vond zijn oorsprong eind 18e eeuw en duurde voort tot en met het begin van het 19e eeuw. Bij deze stroming stonden de volgende kenmerken centraal:
- Natuur
- Een gevoel van onvrede over de huidige maatschappij en kritiek hierop.
- Men zette het gevoel, de fantasie, de intuïtie centraal.

Aan de hand van deze kenmerken en met wat er in de boek staat zal ik uitleggen waarom Max Havelaar van Multatuli representatief is voor de Romantische literatuur.

Ten eerste komt het kenmerk natuur heel erg vaak voor in het verhaal. Het speelt een grote rol in het boek. Multatuli gebruikt soms wel een aantal bladzijden met het beschrijven van het Natuur. Dit natuur gaat dan vrijwel over het plek waar hij zich bevindt: Nederlands-Indië. Bladzijde 49 van het boek is hier een voorbeeld van.

Ten tweede komt het kenmerk: een gevoel van onvrede over de huidige maatschappij en kritiek hierop, al voor aan het begin van het  boek. Multatuli betekent namelijk: ‘’Ik heb veel geleden.’’ En de schrijver heeft dit boek geschreven omdat hij kritiek had, kritiek op de koloniale uitvoeringen van de Nederlandse ambtenaren in Nederlands Indië.  Daarnaast had hij ook kritiek op de kwalen op koffieplantages. En door een boek te schrijven met zijn kritiek erin kon hij eigenlijk zijn mening uiten en aan de rest van de wereld meegeven.

Als laatst komt het belangrijkste kenmerk gevoel ook heel erg terug in het boek. Max is namelijk in het boek een goede voorbeeld van een romantiek-personage. Hij is zeer emotioneel en fantasierijk. Hij denkt niet te veel na aan de gevolgen als hij een bepaalde handeling wilt uitvoeren.

Dit waren allemaal argumenten waarom de Max Havelaar van Multatuli representatief is voor de Romantische literatuur. Maar er zal vast wel mensen zijn die dat niet vinden, omdat er in het boek soms dingen te nauwkeurig worden weergegeven. En het verhaal wordt soms ook zo realistisch mogelijk weergegeven, zonder een beetje fantasie.

Ondanks dat deze andere kenmerken in het boek voorkomen, ben ik van mening dat Max Havelaar van Multatuli representatief is voor de Romantische literatuur.

In het boek wordt het natuur namelijk nauwkeurig beschreven, het gevoel van onvrede over de huidige maatschappij en kritiek hierop, staat centraal in het boek en het gevoel en fantasie speelt een grote rol bij Max Havelaar. Als je van een oud-Nederlands geschreven boek houdt, en de romantiek jou erg aantrekt dan is het boek Max Havelaar van Multatuli zeker een aanrader!



Bronnenlijst: 

- Boek Nederlandse literatuur                    
- Wikipedia                    
- Aantekeningen uit de lessen van meneer Kroon                    
- www.literatuurgeschiedenis.nl

vrijdag 15 mei 2015

Klas 5: Verlichting

Reize door Aapenland van J.A. Schatz is representatief voor de Verlichtingsliteratuur.

Het boek Reize door Aapenland van J.A. Schatz is een boek uit de tijd van de Verlichting. De Verlichting was een vernieuwende periode in de geschiedenis. De hoofdpersoon in dit boek, een man, die voor een moeilijk keuze heeft gestaan, moest gaan vluchten en zo komt hij in het Aapenland terecht, land bestaand uit alleen maar apen. En eenmaal aangekomen in het Aapenland wordt hij gepromoveerd tot de zeventiende ´aap´. De apen willen gelijk zijn aan het menselijk ras en zo komen zij op het idee om hun eigen staart af te hakken . Maar niet iedereen was het hier mee eens, sommigen van hen vonden het onnatuurlijk en niet passen bij de apen. Zo waren de meningen verdeeld, tussen voorstanders en tegenstanders, over het afhakken van apenstaarten. Uiteindelijk wonnen de voorstanders deze meningsverschil en de situatie eindigde in een waanzinnige chaos.

Om het moraal van het boek, een reis door het Aapenland, goed te begrijpen is het van belang om iets te weten te komen van de tijd waarin dit boek geschreven is. Want elke periode heeft zijn eigen normen en waarden en deze worden dan meestal door de schrijvers in boeken uitgedrukt.

Zoals ik al aan het begin zei, stamt het boek, een reis door het Aapenland, af uit de tijd van de Verlichting. De Verlichting kwam na het Renaissance, periode waarbij de kreet ´carpe diem´ (pluk de dag) een belangrijk begrip was. En zo werd de Verlichting een reactie op de Renaissance. In de Verlichting zette men gebeurtenissen niet meer in relatie met het geloof, maar men begon een juiste verklaring te zoeken. Je zou het een religieuze ommekeer in de geschiedenis kunnen noemen. Boeken hadden een belangrijk invloed op de bevolking. Door de boekdrukkunst kon immers op grote schaal boeken snel worden gedrukt en verkocht worden. Iedereen las boeken en was er mee bezig. Daarom was het voor de auteur van belang om de lezers te overtuigen en te winnen naar zijn eigen hand, zo had de schrijver dan een grotere aanhang. Andere kenmerken van de Verlichting is dat de Rede belangrijk werd geacht, voordat je iets zei en deed moest je er wel over nagedacht hebben. Je moest iets niet klakkeloos overnemen.. Oftewel er kwam een grote nadruk op het individu. Daarnaast ontstond er ook nieuwe belangstelling voor wetenschap en onderzoek.  

In onze syllabus over de Verlichting staat wat een schrijver wilde bereiken, wat de functie van zijn tekst was, en de manier waarop hij het probeert. Daaruit en uit mijn algemene kennis heb ik kunnen afleiden dat een reis door het Aapenland zeker representatief is voor de Verlichting. En dit zal ik nader toelichten, op basis van enkele zorgvuldig gekozen argumenten.

Ten eerste is dit boek een imaginair reisverhaal. Wat typisch was voor boeken uit de tijd van de Verlichting. Want men kon in de Verlichting nog niet altijd zijn mening uitbrengen, en al helemaal niet als je kritiek had op de samenleving of tegen de hogere macht. Auteurs maakten in hun boeken dan gebruik van een niet-bestaand samenleving waarop zij dan kritiek uitten, maar eigenlijk was dit kritiek dan bedoelt voor een wel echt bestaand samenleving. Door hiervan gebruik te maken, kon de heer je dan niet achtervolgen. En kon je eigenlijk, verbergend in een verhaal, je kritiek geven. Zo heeft de auteur van het boek een reis door het Aapenland eigenlijk ook kritiek op een bepaalde groep, en wel op het ‘Schijn-Patriottisme’ en de verdeeldheid onder de patriotten. Het is maatschappijkritiek in de vorm van een satire.

Ten tweede wordt er in het verhaal gepleit voor een democratie, waarin men zelf mag beslissen wat ze willen doen. In de Verlichting is echter ook de gedachte dat de mens meer macht wilde hebben ontstaan. Dus weer een typische kenmerk van de Verlichting.

Tot slot wordt de lezer tijdens het lezen van dit boek heel erg gedwongen om zelf na te denken over kwesties. En zoals ik eerder had verteld, was het in de Verlichting van belang om zelf over bepaalde kwesties na te denken en niet alles klakkeloos moest overnemen.

Hierbij kom ik tot de conclusie dat 'Een reis door het Aapenland' een typisch voorbeeld is voor literatuur uit de Verlichting. Het heeft de beruchte oppervlakkigheid die kenmerkend was. Ook is het een reisverhaal met een hoop fantasie. Dit was een genre wat heel populair was in de Verlichting. Bovendien komen er ook andere duidelijke kenmerken erin terug. Dit boek is zeker een aanrader als je van een beetje fantasie houdt.

dinsdag 10 februari 2015

Klas 5: renaissance schilderkunst


Je ziet twee vrouwen op de grond zitten. Een daarvan heeft een kind in haar hand, waarschijnlijk haar eigen kind. Het andere vrouw zit te schrijven, het ziet ernaar uit dat zij geen ander bezig heden heeft. Waarschijnlijk is zij hier dan ook uitgebeeld als een meisje die maagd is. De verhoudingen van alles bij elkaar klopt ook.
















De liefdesbrief


Je ziet hier vijf mensen afgebeeld. Ze richten zich allemaal op het brief, die het zittende vrouw in handen heeft. Dit laat zien dat men in de tijd erg met elkaar bezig was en alles wilde weten. Een heel ander tijd dan waarin men nu leeft. Waarbij vandaag de dag iedereen veel meer op zichzelf is gericht, en weinig van anderen weet. Dit laat zien hoe de normen en waarden is veranderd in de loop van de tijd. Dit is een schilderij van Bredero, en Bredero hield ervan om liefde af te beelden. De titel is dan ook: De liefdesbrief, dus hoogstwaarschijnlijk heeft het meisje een liefdesbrief               gekregen, waarnaar iedereen naar uit kijkt.



Elegant gezelschap in een Hollandse renaissance-zaal

Dit is een schilderij van Dirck. Je ziet dat er op het schilderij feestende mensen worden afgebeeld. Een heel ander feest dan vandaag de dag. Er lopen honden rond, je ziet rechtsonder kinderen die niet stilzitten, maar tussen de volwassenen aan het klieren zijn, er liggen hoeden op de grond en je ziet dat alle mensen meezingen en gezellig doen. Dit alles zijn aanwijzingen dat men niet zo streng meer was qua houdingen in de renaissance. En dat men ook echt genoot van zijn leven.